کجاست همنفسى تا به شرح عرضه دهم// که دل چه مى کشد از روزگار هجرانش//
زمانه از ورق گل مثال روى تو بست // ولى ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش//
تو خفته اى و نشد عشق را کرانه پدید // تبارک الله ازین ره که نیست پایانش//
جمال کعبه مگر عذر رهروان خواهد // که جان زنده دلان سوخت در بیابانش//
برید صبح وفانامه اى که برد بدوست // ز خون دیده ما بود مهر عنوانش //
بدین شکسته ء بیت الحزن که مى آرد؟// نشان یوسف دل از چه زنخدانش//
ادامه...